سال 1400 بود که به رسم مردم بلاد کفر برای خودم New Year's Resolution نوشتم، و اتفاقاً در رسیدن به اون موفق بودم.
دو سال می‌گذره، و امسال سالیه که در اون من سی سالگی خودم رو تیک میزنم و دیگه هرچقدر هم بخوام انکارش بکنم، وارد دنیای «بزرگسالی» میشم. برای همین فکر کردم یکبار دیگه با همون الگو برای امسال خودم هدفگذاری کنم. الگو چنین بود که چون دنیا قابل پیش بینی نیست، بجای پنج هدف دقیق، پنج زوج از اهداف رو مد نظر قرار بدم و در هر زوج سعی کنم حداقل به یکیش برسم. و اگر از این 10 مورد، بتونم سه تا رو به شکل درست (نه ناکامل و ضعیف) انجام بدم، خودم رو انسان موفقی خواهم دونست. برای امسال اهداف زوجی من چنین هستند:
1. تموم کردن امتحان جامع دکتری و دفاع پروپوزال (هردو) / چاپ حداقل 3 مقاله ژورنالی
2. به سطح پیشرفته رسوندن زبان عربی / خواندن حداقل 48 کتاب اول لیست گودریدز
3. رسوندن درآمد ماهانه‌ام به بالای 2500 دلار / گرفتن ویزای کاری و وارد شدن به مسیر دریافت شهروندی کشور دوم
4. چاپ مجموعه شعر انگلیسی و یا رمان انگلیسی خودم / چاپ حداقل 3 شعر از من در نشریه های تراز یک شعر دنیا مانند Poetry Foundaton
5. یافتن یک پارتنر جدی یا یک گروه دوستی بزرگ / آموختن زندگی کردن در لحظه و لذت بردن از چیزهای کوچک
به طرز عجیب و دردناکی، شکل خواسته هام با دو سال پیش کاملاً یکسانه، با اینکه دو سال پیش ظرف سه ماه به هدفم رسیدم، اما در ابعاد کلان‌تر هنوز در همون مقطع از زندگیم هستم و برای همینه که هنوز همون چیزها رو میخوام. اما مهم نیست، شاید دو سال دیگه وارد مقطع دیگری شده باشم، و چیزهای دیگری بخوام (مثلاً خریدن ماشین یا خونه) یا اینکه، دو سال دیگه فکر نکنم که یکسان بودن اهداف چیز دردناکیه، بلکه اون رو با افتخار نوعی ثبات شخصیتی بدونم.
آغاز مسابقه 1402 !!!
(مولانا جلال‌الدین محمد بلخی - مجالس سبعه - المجلس الاوّل)